Atrykuły dodane przez: Artur Budka

Wyniki półfinałowych meczów Pucharu Polski spowodowały, że w przypadku wygranej w finale przez Raków Częstochowa drużyna, która zajmie miejsce czwarte w Ekstraklasie na koniec sezonu będzie miała szansę wystąpić w eliminacjach do europejskich pucharów. Jest o co grać do samego końca rozgrywek.

W zasadzie nadal mamy sporo niewiadomych po 23 kolejkach. Ścisk w tabeli jest duży, nie mamy klarownego kandydata do spadku, pucharowicze (oprócz Legii) nie są znani, a meczów do rozegrania jeszcze trochę zostało. Komu poświąteczne granie przyniesie punkty, a komu wielkanocne ciasta wyjdą bokiem?

Mecze 23 kolejki Ekstraklasy zostały rozdzielone na sobotę i poniedziałek. Z tego powodu święta można spędzić oprócz tego, że w rodzinnym gronie i ładnej pogodzie to na zaobserwowaniu na jakim poziomie stoi (lub klęczy) polska piłka.

Co jakiś czas wraca temat o to, kto powinien być numerem 1 w bramce reprezentacji Polski. Wojciech Szczęsny i będący równo o pięć lat starszy (obaj urodzeni 18 kwietnia) Łukasz Fabiański od wielu lat próbują przekonać do siebie kolejnych selekcjonerów, gdy ci muszą wybrać kto danego dnia wyjdzie między słupkami.

Czas na 22 odsłonę ekstraklasowej wersji „Gry o tron”. Emocje dostarczane są w polskiej lidze z różnych powodów, nie tylko tych piłkarskich. Paru trenerów nie może być pewnych utrzymania posady na kolejny sezon, dlatego jeszcze ciekawiej zapowiada się kolejka rozpoczynająca się już dziś.

Wydaje się, że kwestia mistrzostwa Polski została rozstrzygnięta. Aż siedem punktów przewagi Legii nad drugą Pogonią to spora zaliczka. Gdyby jednak to nie była polska Ekstraklasa to można by uznać, że nic ciekawego się już w niej nie wydarzy. Nic bardziej mylnego, najlepsze dopiero przed nami.

Paulo Sousa mówił, że z naszej Ekstraklasy obserwuje 8-10 zawodników. Ostatecznie na długiej liście 35 powołanych znajduje się sześć nazwisk, które na co dzień możemy obserwować na najwyższym poziomie rozgrywek w Polsce. Kto przebijał się do składu w przeszłości, kto ma szansę na najbliższym zgrupowaniu i Euro?

Sprawa mistrzostwa kraju i spadku do ligi niżej cały czas pozostaje otwarta. Można, więc śmiało stwierdzić, że sezon przejściowy, który miał okazać się najnudniejszym od wielu lat będzie trzymał w napięciu do ostatnich kolejek. Oczywiście, gdyby spadała nie jedna, a dwie drużyny to zrobiłoby się jeszcze ciekawiej, ale dość narzekania.

Idzie wiosna, robi się cieplej, dlatego piłkarzom niepotrafiącym wymienić kilku podań z pierwszej piłki wypada tłumaczenie w postaci słabego stanu murawy. Teraz przypadać będzie najlepszy czas na odróżnienie piłkarzy technicznym od technicznych inaczej.

Mija rok od podjęcia decyzji PZPNu o powiększeniu najwyższej klasy rozgrywkowej w Polsce. Do tej pory walka o mistrzostwo kraju rozgrywała się między szesnastoma drużynami. Od przyszłego sezonu do tego grona dołączą dwa kolejne kluby. Pytań rodzi się wiele, a decyzja zarządu spotkała się zarówno z przychylnymi opiniami, jak i głosami krytyki.

Liczba bramek w poprzedniej kolejce była skandaliczna. Tylko dwanaście razy piłkarzom z naszej ligi udało się umieścić piłkę w siatce. Dramatyczna skuteczność i właśnie z takim optymistycznym akcentem zapraszamy na zapowiedź 17 odsłony wyścigu ślimaków po pierwsze miejsce na koniec sezonu 2020/2021.

Chodząc na mecze lokalnych drużyn często można usłyszeć „podpowiedzi taktyczne” z trybun rzucane przez paru Panów pijących w tym czasie zupę chmielową. Taki typowy opis naszego rodaka mającego medycynę, prawo i sport w małym palcu. Bywa też, że ci sami Panowie już (oby) bez zupy chmielowej, a ze swoimi partnerkami przychodzą dopingować swoje pociechy, które zaczynają przygodę z futbolem. I o ile jakieś krzyki na dorosłym facecie w meczu okręgówki nie robią zbyt wielkiego wrażenia, to słynny „KOR”, czyli Komitet Oszalałych Rodziców może odcisnąć spore piętno na dziecku.

Puchar Polski zepsuł trochę ład terminarzowy w Ekstraklasie. Gra co trzy dni na ciężkich do gry boiskach spowodowały urazy wśród zawodników. To chyba najlepszy przykład, jak ważna jest szeroka ławka w obecnych czasach oraz jak konieczne było wprowadzenie pięciu zmian w meczu.

Szesnaście drużyn zostało w walce o krajowy puchar dający możliwość gry w eliminacjach do europejskich rozgrywek. Od wtorku do czwartku zostaną rozegrane mecze, dzięki którym wyłonieni zostaną ćwierćfinaliści. Dla niektórych odpadnięcie będzie równać się ze spisaniem sezonu na straty, dla wygranych z szansą na pokazanie się w Europie.

Jeśli każda kolejka ma nam dostarczać tyle wrażeń ile ostatnia, to nawet nie zamierzam aż tak narzekać na poziom sportowy naszej ligi. Po prostu będę spoglądać z lekkim uśmiechem i politowaniem na kolejnych piłkarzy, którym najbardziej w ich pracy przeszkadza piłka przy nodze.

Zdobycie Pucharu Polski w ostatnim sezonie, wygranie z Legią Superpucharu, stabilna sytuacja finansowa. Na pierwszy rzut oka ktoś nieinteresujący się na co dzień polską piłką mógłby uznać, że Cracovia ma znakomity moment w swojej historii. Niestety praktycznie od początku sezonu na pierwszy plan nie wychodzą jednak znakomite zawody rozgrywane przez zawodników Michała Probierza pozostającego nadal trenerem Pasów, wbrew zapowiedziom po ostatniej kolejce ligowej. Podstawy do stworzenia silnego klubu są gigantyczne. Jednak, zamiast skupić się na budowie, co chwila pojawia się afera, gdzie głównym bohaterem jest ktoś związany z krakowskim zespołem.

Wraca! Ona, jedyna w swoim rodzaju, trochę ułomna, często obciachowa, ale jednak na swój sposób wyjątkowa: Ekstraklasa. Po dłuższej rozłące z nią zapraszam na zapowiedź 15. kolejki ligi, której poziom jest równie wysoki, co film „Lista Schindlera” jest zabawny.

Do walentynek jeszcze trzy tygodnie. Zanim więc wybuchnie wielki szał, aby trafić z prezentem - po którego obejrzeniu druga połówka nie będzie miała ochoty na oblanie nas (lub się) wrzątkiem - warto odnotować piłkarzy Ekstraklasy, którzy według kibiców zapomnieli o podstawowych wartościach, jak lojalność i szacunek, będącymi kluczem w każdym związku, również na linii piłkarz-klub. Czy jednak może wszyscy trochę przesadzamy i powinniśmy rozliczać zawodników tylko z tego, ile pomogli klubowi na boisku, a całe to całowanie herbu i wielkie słowa traktować niczym formułkę na kacu, o tym jak już nigdy nie napijemy się tego wstrętnego alkoholu? Krótko mówiąc, mało poważnie.

Jerzy Brzęczek był dziewiątym selekcjonerem reprezentacji Polski w XXI wieku. On, podobnie jak jego poprzednicy, odchodzi ze swojej funkcji z przynajmniej lekko przetrąconym kręgosłupem. Żadnemu nie udało się odejść w chwale, jak Zidane’owi podczas jego pierwszej kadencji w Realu. Jak wyglądało i wygląda trenerskie życie byłych selekcjonerów? Dlaczego żaden nie zrobił godnej kariery poza granicami naszego kraju?